13-12-2009

#1162

Je doet me pijn, nu praten we erover en het is alsof ik je nu pas leer kennen na twee en een half jaar. Ik wist niet dat je zo mooi kon zijn en ik wist niet dat je zon rare gedachtengang kon hebben. Ik moet accepteren dat we niet hetzelfde zijn maar wel hetzelfde denken; ik hou van jou, jij houdt van mij. Het gaat niet makkelijk zijn en misschien is de moeite voor niks. Maar jij bent elke kleine frustratie waard, mijn lief.

2 opmerkingen: