11-03-2010

#2120

Misschien moet ik blij zijn dat er eindelijk iemand is die mij leuk vindt.. Jammer alleen dat ik hem niet leuk vind, dat ik geen enkel woord tegen hem durf te zeggen en dat als ik hem zie en hij kijkt mij aan, ik snel wegkijk. Waarom denk ik dan toch aan de fijne dingen die we samen kunnen doen? Ik voel me net tien jaar. Misschien ben ik daar ook wel vergelijkbaar mee, aangezien ik nog nooit een vriendje heb gehad/gezoend. Ik ben gewoon bang dat hij tegenvalt, dat hij nog minder leuk is dan ik denk. Ik wil een leuke aanbidder hebben. Ik kan nooit tevreden zijn.

5 opmerkingen:

  1. hoe oud ben je? nee, geen grap, ben serieus benieuwd, en nee, niet om je af te zeiken. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. het hoeft niet altijd liefde op het eerste gezicht te zijn, misschien blijkt ie wel jouw type te zijn als je hem beter leert kennen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Weet je je kunt het toch proberen. Misschien valt het allemaal wel mee joh en ach wat dan nog dat je 17 bent en nog nooit gezoend/vriendje heb gehad als de tijd goed is en het is de juiste persoon dat is wat echt belangrijk is. Geef het een kans !

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, ik weet ook dat ik wacht op de juiste persoon. Er zijn al wel een paar mensen waarvan ik weet dat ze mij leuk hebben gevonden, maar ik vond hun echt niet leuk.. Dus het is niet dat ik nooit een kans heb gehad.
    Maar ik ben zo bang dat hij tegenvalt. Ik ben mezelf er wel meer toe aan het zetten met hem te praten, maar ik wil wel het juiste moment. Niet als hij omringd is door zijn vrienden, want die gaan vervelende opmerkingen maken, dat weet ik zeker.
    maar ik ga wel met hem praten. binnenkort.

    BeantwoordenVerwijderen