#3790

Ik zei laatst dat ik bang was dat ik niet meer zonder je kon. ‘Dat is niet erg,’ zei je. Maar nu ben je er niet meer en heb ik niets meer om voor te leven. Al die tijd ben ik voor jou gebleven, omdat ik zoveel van je hield en je nooit verdriet heb willen doen. Omdat je altijd bang was dat ik dood zou gaan, en je er nachtmerries over had. Dat je me midden in de nacht vroeg of ik alsjeblieft wilde blijven leven en ik beloofde het. En jij beloofde mij dat je bij me zou blijven. Maar ook jij hebt beloftes gebroken.