#3755

Ik weet het even niet meer. Ik heb een heel lief vriendje en leuke vrienden. Mijn leven is theoretisch zo'n beetje perfect. Niet allemaal even hechte vrienden, maar ik heb er genoeg. Toch bekruipt me constant het gevoel dat ik echt een loner ben en dat iedereen een leuker leven heeft dan ik heb. Een paar vriendinnen van me zijn verhuisd naar andere steden dus ik zie ze minder, hoewel ik wel gewoon contact heb. Weer andere vriendinnen hebben een andere situatie (ik ben fulltime aan het afstuderen, zij niet bijv.) dus ik kan overdag niet met ze afspreken en mis een hoop (denk ik) Weer andere vriendinnen zijn nog niet echt hechte vriendinnen maar dat zou ik wel graag willen. Ik denk dat ik gewoon uit mijn omgeving getrokken wil worden. Iets heel anders doen.. zoals bijvoorbeeld een half jaar weg ergens naartoe, of misschien alleen maar een maand weg. Maar ik heb gewoon het gevoel dat ik de boot naar leuke dingen gemist heb? Binnen mijn opleiding was er bijv. niet genoeg ruimte voor dat soort dingen en vrienden van mij doen dat nu wel allemaal. Dat is zeer frustrerend.. Ik wil ook leuke dingen doen, maar als ik iets voorstel dan is er ineens niemand meer in mijn omgeving die zich daarbij aansluit. Terwijl zij dat zelf dan wel weer doen, met anderen. Misschien zeur ik hoor, zoals ik al zei heb ik het gewoon goed en ben over het algemeen blij, positief en optimistisch. Maar ik denk elke dag na over mijn "probleem" en het kan me helemaal de put in helpen. Herkent iemand dit? Wat kan hiertegen helpen? Helpen dingen als je inschrijven voor een cursus? Of moet ik gewoon een keer het vliegtuig pakken naar bestemming onbekend?