07-01-2013

#3914

Ik ben zielsongelukkig. Ik ben uitgeloot voor mijn studie. Ik ben opzoek naar werk maar ik word steed afgewezen. Mijn 'vriendengroepje' heeft mij letterlijk gedumpt en gaan nu verder zonder mij. Mijn vader heeft me mislukt genoemd. Ik voel me extreem nutteloos. Mijn huisgenootjes hebben een studie, werk en vrienden. En ik zit elke dag thuis. Ik ben extreem ongelukkig met mezelf en vind niks aan mezelf leuk. Ik ben zo bang om te falen omdat ik alles goed wil doen. Als ik dit de rest van mijn leven vol moet houden gaat dat niks worden. En ik ben bang dat ik beter een psycholoog (oid) kan zoeken. Maar ergens durf ik dat niet en voel ik me dan een aansteller. Is dat gek?

4 opmerkingen:

  1. Herkenbaar. Ik doe nu wel weer een opleiding gelukkig maar heb nogsteeds het gevoel alsof de wereld zonder mij verder draait. Hoop kennissen negeren me tegenwoordig, fijne reality check. Durf al helemaal niet naar een psycholoog om over het een en ander te praten, straks houden ze me daar haha

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik denk dat er altijd wel ups en downs zijn in het leven, sommige erger dan anderen. Je hebt het gevoel dat alles misgaat en je er eigenlijk niks aan kan doen. Ik kan denk ik hieruit opmaken dat je je erg aantrekt van verwachtingen van mensen en ja ik weet hoe kut het is om aan verwachtingen te moeten voldoen (aziatische cultuur). Maar het belangrijkste is, vind jij jezelf ook echt n mislukkeling? Of vind je dat alleen omdat de rest dat vindt? En mensen zijn niet te vergelijken met elkaar, iedereen is uniek op zichzelf. Ik zou niet per se n psycholoog zoeken, kost geld en denk dat dat vrij weinig helpt. Je zit in n dipje en je moet gewoon rustig je tijd nemen om alles weer op te pakken, te plannen en op te bouwen. Heb er vertrouwen in.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een psycholoog kan wel een verschil maken hoor! Ik heb er ook een hele tijd 1 gehad en het word vaak ook vergoed door je verzekering. Maar misschien is het inderdaad gewoon een dip. Hoe ik het lees, denk je teveel dat dit het einde is, dat je leven alleen maar slechter kan worden. Maar dat is niet waar, je kan niet eens weten wat de toekomst je gaat brengen!

    En je zit elke dag thuis? dat is een grote fout. Het klinkt misschien cliche, maar je moet gewoon naar buiten gaan! Frisse lucht en zonlicht kan een enorm verschil maken. Probeer in ieder geval elke dag even een wandeling te maken, het werkt echt.
    Probeer ook niet jezelf de grond in te praten, want negatieve gedachtes maken je nog depressiever, waardoor je in een neerwaartse spiraal vast blijft zitten.
    Als je aan jezelf merkt dat je alleen maar negatieve gedachtes hebt achter elkaar (bijvoorbeel als je 'snachts in bed ligt) moet je dat zien te doorbreken, door aan positieve dingen te denken. Of misschien élke dag ALLEEN de leuke dingen die je die dag meemaakte op te schrijven in een schriftje. Een lekkere kop chocolademelk telt ook.

    ik hoop dat je hier wat aan hebt. probeer het gewoon eens.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik zag zojuist een mooie quote:

    Don't think too much.
    You'll create a problem that wasn't ever there in the first place.

    En het is waar. Ik herken het van momenten dat ik me net zo voelde als jij, in vakanties, als iedereen 80 jaar in Verweggistan zat en niks van zich liet horen en ik vriendloos en verveeld achterbleef. Als je te lang alleen bent, word je daar nooit gelukkiger van, simpelweg omdat je teveel tijd hebt om na te denken en jezelf onderuit te halen en problemen te bedenken. Zoek afleiding voor jezelf en doe leuke dingen waar je blij van wordt, dat is het beste medicijn. Succes!

    BeantwoordenVerwijderen