#3588

Ik HAAAAT PTSS! Ik hou van hem zo ontzettend veel maar ik haat zijn ptss. Ik kan er niet mee omgaan, hij duwt me weg en houdt me tegelijkertijd in een wurggreep. Ik stik bijna in zijn wantrouwen en jaloezie. Maar ik wéét dat dit niet is wie hij is, dit is zijn stoornis. Maar ik HAAT het, ik haat het echt. Ik word soms zo kwaad en verdrietig van onmacht dat ik zin heb om hem te slaan, wakker en los te slaan uit zijn hersenspinsels, maar ik doe het niet. De kunst van het inhouden heb ik verfijnd tot in de puntjes.