Ik ben ongelukkig de laatste tijd. Ik zit slecht in mijn vel, ben altijd moe, heb geen zin om iets te doen, zoek altijd uitvluchten voor afspraakjes met vriendinnen. Ik zou graag lekker onzichtbaar in een hoekje wegkruipen.
Ik heb het gevoel dat ik niet gesteund word ik mijn studie, want als ik gepassioneerd zit te vertellen, lachen ze mij bijna uit (en nee ik doe geen vreemde studie die saai is).
En volgens mij is mijn ex ook homo. En ik haat hem. En ik wil hem nooit meer zien. Maar ik wil hem ook niet uit mijn leven verbannen, ook al heb ik er geen contact meer mee. Ik kan gewoon niet naar zijn kop kijken zonder een slecht gevoel te krijgen.
Want een gezeur zeg.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
DAT GEZEUR HEB IK OOK! HET GAAT NIET GOED MET MIJN STUDIE EN IK BEN HELEMAAL DE WEG KWIJT. BEN ALLES VERLOREN EN DENK ZELFS AAN EEN MOOIE EINDE. IK WORD OOK NIE GESTEUND EN AL DIE DINGEN WAARVOOR IK ZO KEIHARD HEB GEWERKT ZIJN DOOR EEN PAAR ONVOLDOENDES INEENS FORS GEDAALD. IK WEET HET ALLEMAAL ECHT NIET MEER. MIJN BESTE VRIENDIN SNAPT MIJ OOK AL HELEMAAL NIET MEER, IK VOEL ME ZO VERDOMD ALLEEN. IK BEN INMIDDELS NEGENTIEN JAAR OUD EN TOT NU TOE HEB IK NOOIT EENS GELUK GEHAD MET IETS! NOOIT, WERKELIJK NOOIT; IK BEDOEL ''EEN'' KEER MOET HET TOCH MEEZITTEN?! nope POTVERDIKKE ME, POTVERDORRIE. IK BEN HET ECHT ZAT...
BeantwoordenVerwijderenZo is het in ieder geval duidelijk he, hoofdletters!
BeantwoordenVerwijderenDaarom was het ook schat
BeantwoordenVerwijderen