#3125

Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan je denk, geen enkele dag zonder te merken dat er iets ontbreekt. Het spijt me dat ik niet besefte hoe belangrijk je was. Het spijt me dat ik je geen erkenning gaf. Elke dag heb spijt heb van alles wat ik heb gedaan en vooral van dingen die ik niet heb gedaan. Het spijt me dat ik er niet altijd voor je was, het spijt me dat ik stomme dingen uithaalde, het spijt me dat ik geld uitgaf aan dingen waar ik niks aan had in plaats van te sparen of leuke dingen met jou te doen. Het spijt me dat ik foute vrienden heb. Het spijt me dat ik zo apatisch en cynisch kon zijn. Het spijt me dat m'n leven overhoop lag en dat ik je voor schut heb gezet en dat ik alles zover heb laten komen. Het spijt me dat ik je heb laten gaan, het spijt me dat ik geen woorden kon vinden toen je uit m'n leven verdween. Het spijt me dat ik toen dichtklapte in plaats van m'n gevoelens te uiten en m'n hart uit te storten. Het spijt me dat ik een toekomst met jou heb verspild. Ik mis je ogen die straalden wanneer je plezier had. Ik mis gegiechel en je kriebelende haar, je geur en je omhelzingen. Het spijt me dat ik je dit nooit heb laten weten. Het spijt me, ik heb het verknald.