Twijfel pest me als ik bij je ben. Het staat achter me, stopt gekke dingen in mn hoofd. Twijfel trekt me bij je weg, om me vervolgens weer tegen je aan te duwen.
Nu ik terug ben ik mijn eigen huis en jij in het jouwe is alles weg en wil ik niets liever dan je armen om me heen. Maar wanneer ik naar je toe fiets, springt twijfel bij me achterop.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
wauw, zo herkenbaar.
BeantwoordenVerwijderenbij mij is het juist andersom, als ik niet bij hem ben twijfel ik echt heel erg of ik het allemaal nog wel leuk vind, maar als hem dan weer zie is alles weer goed.
BeantwoordenVerwijderen